شاعري

دلبر ديس ۽ دل

ھي ڪتاب نامياري شاعر ۽ راڳي زاھد شيخ جي شاعريءَ جو مجموعو آھي، جنھن ۾ نظم ۽ آزاد نظم شامل آھن. غوث پيرزادو لکي ٿو:
”زاهد شيخ جديد سنڌي شاعري جو جيترو سگهارو نالو آهي اوترو ئي وڏو ماڻهو آهي. هي پنهنجي سڀاءَ ۾ انتهائي پيار ڪندڙ انسان آهي. زاھد شيخ جي نظمن ۾ بي ساختگي پنهنجي اوج تي نظر اچي ٿي اهڙِءَ ريت سندس ٻولي به ڪارونجهر جيان ڪر کنيون بيٺل نظر اچي ٿي. سندس ٻوليءَ ۾ مٺاڻ جا به مڻ آهن ۽ معصوميت سان گڏ هو شعر چوندي شاعريءَ جي عميق گهرائي ۾ وڃي اظهار ڪري ٿو ان ڪري جڏهن سندس شاعري پڙهڻ ويهجي ٿو ته چئجي ٿو ته پڙهندو ئي رهجي.“
  • 4.5/5.0
  • 3442
  • 873
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • زاهد شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book دلبر ديس ۽ دل

نسل در نسل

اڃان ظالم هلاڪوءَ جي اچي ٿي پُشت پئي هلندي
متان سمجهو ته ڪو چنگيز ڪونهي ڪو زماني ۾.

اُڃايل جي رهي ڀومي- ڪڍي ڏيندي ڪڻا ڪهڙا
نه جي گلشن ۾ گل ٽڙندا- رڳو ڏيندا ڪنڊا رهڙا
ٽڪي تي هي ٽڪر پنهنجا- رهيا رت ڇاڻ جي ههڙا
ڏڪر ڏاڍا پرين ايندا- هتي ايٿوپيا جهڙا
جتي جيجل اڳيان ٻچڙا ڏکيا آهن بکيا آهن
اتي ٿر جي ٻڍن ٻارن ۽ مائن کان پُڇو چونديون
اڃان ظالم هلاڪوءَ جي اچي ٿي پُشت پئي هلندي
متان سمجهو ته ڪو چنگيز ڪونهي ڪو زماني ۾

ويون ڦُرجي زمينون- ڇانوڻين جي نام تي آهن
وڇايون ڪيتريون ڪيمپون- هُنن هر گام تي آهن
ڦٻايون ڪي دهون فوجين- وري انعام تي آهن
ڪنارا پنهنجي سنڌوءَ جا- ٻئي نيلام تي آهن
سڙيا آهيون پچيا آهيون- تڏهن الري اٿيا آهيون
تتل ڌرتيءَ جي ڪوسين هوائن کان پُڇو چونديون
اڃان ظالم هلاڪوءَ جي اچي ٿي پُشت پئي هلندي
متان سمجهو ته ڪو چنگيز ڪونهي ڪو زماني ۾
ڪُڇان ٿو قوم لئه زاهد- سڏين مون کي پيون سوريون
ڪئي گهٽ ناهي جي غيرن- ته پنهنجن ڀي ڪيون پوريون
ڪکائين جهوپڙين اندر- مُڇان مهٽيو ڏسن گهوريون
وڏيري پير جي آڏو اڃان ماڻهن جون مجبوريون
اسان جي درد جي دانهن- پڙاڏا ڪيا پهاڙن ۾
خلائن ۾ پيو گونجن- صدائن کان پُڇو چونديون
اڃا ظالم هلاڪوءَ جي اچي ٿي پُشت پئي هلندي
متان سمجهو ته ڪو چنگيز ڪونهي ڪو زماني ۾