هيمون ڪالاڻيءَ جو ماءُ ڏانهن خط
ڳاٽ اوچو آ اڃان
آڻ مون ناهي مڃي
اڄ به جابر جي اڳيان
تنهنجي عزت جي ڪري
مان ڀلي ڦاهيءَ چڙهان
ديس لئه جي دم ويو
ڀاڳ ڀريو آهيان
قيد ڪڙين ۾ ڏسي
آسرو لاهين متان
ساٿ جي پهچي پيو
جيل ٽوڙي ٿو اچان
راڄ پنهنجي سان ملي
ڏاڍ سان ڏاڍو وڙها
ماٺ مَرڻي کان ڀلو
جي مران وڙهندي مران
او امان منهنجي امان
مٺڙي امان پياري امان
هانءُ تون هارين مَتان
مان ڪڏهن مرڻو ناهيان
مان ڪو دشمن جي دڳن ۾
عارضي ڌرڻو ناهيان
مان تنهنجو هيمون آهيان
مان تنهنجو هيمون آهيان
هيمون ڪڏهن مرندا ناهن
پرجي مان وحشين هٿان مُنهنجي امان ماريو ويس
هن ئي مٽيءَ مان وري ملندو مون کي هر هر جنم
جيستائين ظلم جو راڪاس رهندو ديس ۾
هر جنم ۾ تنهنجو هيمون سر ڏيندو نئين ويس ۾