اسان خالي هٿين ناهيون
اسان خالي هٿين ناهيون
اسان جا روح زخمي ٿي پيا آهن ته ڇاٿي پيو
اسان جا ذهن تنهنجي زندگيءَ ۾ زهر اوتيندا
اسان جي سوچ ئي تنهنجي قهر جو موت آڻيندي
اُميدن آبِ ڪِوثر جا ڀري ڪي جام پيتا هن
اکين ۾ انتظارن جي صدين جا ساهه جاڳن ٿا
دلين جون ڌڙڪنون خنجر بڻيون آهن خزائن لئه
سفر جيڏو اڻانگو آ عزم اُن کان به آ اوچو
جبل رستا جُهڪي ڏيندا اسان جي موج مستيءَ کي
اسان جا قافلا هر ڪربلا سان مُنهن ڏئي ويندا
سنيها سج آهن موڪليا پنهنجي وفائن جا
اوهان جي رهزنيءَ جي رات جا پويان پهر آهن
اسان جي باهه جهڙي جاڳ ڀڙڪي ڀاڳ ٺاهيندي
اسان پنهنجن ارادن خواهشن جا خود خدا آهيون
اسان خالي هٿين ناهيون
اسان خالي هٿين ناهيون