مٺي ڇوڪري
ڪچيءَ ميڻ جهڙي نرم دل کڻي
اڪيلي اڪيلي ٿي ڪيڏانهن وڃين
شهر تي پيل رات جي سانت آ
تنهنجا نيڻ خوابن سان کيڏي اُٿيا
اُميدن جا ڀرپور آرس ڀڃي
تنهنجا انگ انمول نکري پيا
اُڃايل چپن ۾ کڻي آرزو
سمندر جي سيني کي آڇين پئي
مگر سمنڊ ۾ سگهه ايڏي ڪٿي
سڄي اُڃ تنهنجي اُجهائي سگهي
چپن منجهه تنهنجي وڏو چاهُه آ
سمندر ۾ ايڏو ڪٿي ساهُه آ
سمندر کي لڙڪن جون ڇوليون ڏئي
وڃين ٿي نراليون پروليون ڏئي
اي سُهڻي سٻاجهي مِٺي ڇوڪري
اي سُهڻي سٻاجهي مِٺي ڇوڪري