ناول

پرديسي پادري

هن ڪتاب جو سورمو پاڻ ۾ مکيہ ٽي ڪردار سمائي ٿو، هي پادري آهي، ڪاشتڪار آهي ۽ خاندان جو سرواڻ آهي، هو سيکارڻ لاءِ اهڙو تيار آهي، جھڙو اطاعت لاءِ ۽ جھڙو آسودگيءَ ۾ آهي، تھڙو شاندار غريبيءَ ۾ هن شاهوڪاريءَ ۽ ترقي واري دور ۾ اهڙو اداڪار ڪير ٿي سگهندو؟ آهي، جي اعليٰ زندگي جا شوقين آهن سي هن جي ڳوٺاڻي جي رهڻي ڪھڻي جي سادگي کان ڌڪار سان منھن موڙيندا، اهي جي گارگند کي غلطيءَ وچان چرچو ڪري تصور ڪن ٿا، سي سندس بي ضرر گفتگو ۾ ظرافت نہ ڳولي سگهندا ۽ اهي جن کي مذهب تي ٺٺولي ڪرڻ سيکاريو ويو آهي، سي هڪ اهڙي ماڻھوءَ تي کلندا، جنھن جي تسلي جا خاص سامان مستقبل مان ئي مھيا ڪيا وڃن ٿا.

Title Cover of book پرديسي پادري

ڇپائيندڙ پاران

انساني سماج تغير پسند آهي، جنھن ۾ ٿيندڙ هر تبديلي جا ڪي نہ ڪي اسباب ٿين ٿا، انھن مڙني سببن جو تعلق ڦري گري وري بہ انسان سان ٿئي ٿو، انسان جيئن تہ هڪ شعوروند سماجي جانور آهي، تنھن ڪري هن کي فطرت طرفان اهو ادارڪ حاصل آهي، تہ هو پنھنجي علم، عقل ۽ هوش ذريعي ڪائنات جي سمورن لقائن ۽ ڳجهن جي وسعتن کي نہ صرف سمجهي پر انھن تي ڪنھن نہ ڪنھن طرح سان قادر بہ رهي، قدرت انسان کي عقل ۽ هوش ان ڪري عطا ڪيو، تہ جيئن هو پنھنجي زندگي ٻي جيوت کان بھتر ۽ نرالي بڻائي ۽ ايندڙ نسل لاءِ رهنمائيءَ جا ڪي اصول ۽ مثال قائم ڪري، هن دنيا ۾ زندگي تہ حيوان بہ گذارين ٿا، پر ڇاڪاڻ تہ اهي علم عقل ۽ هوش کان قاصر آهن، تنھن ڪري اهي پنھنجي ايندڙ نسلن لاءِ پنھنجا تجربا- عبرت ۽ سبق طور ڇڏي نہ ٿا وڃن، پر اهو انسان ئي آهي، جيڪو پنھنجي گذاريل زندگي جا سمورا تجربا پوين جي لاءِ پيش ڪري هڪ نصيحت ڇڏي وڃي ٿو.
ناول، بہ انساني سماج ۾ گذرندڙ حالات جو اهڙو ئي جيئرو جاڳندو عڪس آهي، جنھن کي پڙهي ماڻھو عبرت حاصل ڪري سگهي ٿو، پرديسي پادري هڪ اهڙو ئي ناول آهي، جيڪو انساني نفسيات جي تمام ويجھڙائي کان جائزو وٺندي لکيو ويو آهي، هيءَ ناول اصل ۾ انگريزي ناول جي دي وڪار آف ويڪلفيلڊ جو سنڌي ترجمو آهي، جيڪو سن 1766ع ۾ آئرليند جي جڳ مشھور ناول نگار آليور گولڊ سمٿ لکيو، آليور گولڊ سمٿ جو نالو انگريزي ادب ۾ هڪ وڏو مقام رکي ٿو، سندس لکتون زندگي ۾ سندس ڪيل قريزي جو نتيجو آهن. آليور بنيادي طرح هڪ غريب عيسائي هو، جيڪو پنھنجي والد چارلس گولڊ سمٿ جي مري وڃڻ کانپوءِ پنھنجي ڳوٺ اسمٿ هل جي هڪ ڪليسا جو پادري ٿيو، هو پنھنجي طبيعت ۾ خلق لاءِ محبت، شفقت ۽ حساسيت رکندڙ شخص هو، فطرتا حساس هئڻ ڪري هوو پادري مان هڪ مثالي ليکڪ بڻيو ۽ ايڪويھن کان مٿي ڪتاب لکيائين، هي ناول بہ انھن ڪتابن ۾ هڪ امتيازي حيثيت رکي ٿو،
مسٽر احمد خان محمود خان ميمڻ صاحب هن ناول کي سنڌي ويس ڍڪائي سنڌي ادب ۾ هڪ سٺي ۽ اصلاحي ناول جو اضافو ڪيو، اسان کي اميد آهي تہ صاحب جي ڪيل هي محنت لائق پڙهندڙ حضرات کي ضرور پسند ايندي.

انعام اللھ شيخ
سيڪريٽري سنڌي ادبي بورڊ
ڄامشورو، سنڌ
خميس 19- ربيع الثاني 1427ھہ
بمطابق 18- مئي 2006ع