اولاد جي خواهش
مون نوڙت مان وراڻيو: “ فرمايو خاتون مان اوهان جي ڪهڙي خدمت ڪري سگهان ٿو.”
اها عورت 38 يا 40 سالن جي هوندي تمام نفيس قسم جي عورت هئي. هن جي ڪار جي دريءَ جو شيشو لهڻ ڪري پروفيوم جي مڌر خوشبو منهنجي دماغ جا پردا ئي کولي ڇڏيا. عورت شائستگيءَ سان چيو ته:
“آئون سيٺ رياض علي جي زال آهيان. اولاد جي بي انتها خواهش هوندي، اولاد جي نعمت کان محروم آهيان. اڄ منهنجي نظر ِ انتخاب توهان تي پئي ته مون کي اميد جو ڪرڻو نظر آيو. مون کي اميد آهي ته توهان مون کي مايوس نه ڪندا.”
دل ۾ چيم ته هن معزز عورت کي ڪيئن مايوس ڪجي. هي شايد اولاد جي سڪايل آهي. ۽ مون کي پنهنجو پٽ بنائڻ چاهي ٿي. پر اهو ڪيئن ممڪن آهي جو منهنجا ماءَ ۽ پيءُ موجود آهن. انهن جي شفقت کان آئون محروم ٿيڻ جو سوچي به نٿو سگهان.
“ڇا پيا سوچيو...!؟ ” هن منهنجي سوچن جي سلسلي کي ٽوڙيندي چيو.
“آئون چاهيان ٿي ته اسان جي مرڻ کان پوءِ اسان جي دولت ڪانگن جي ويڙهه جو شڪار نه ٿئي. ان کي سنڀالڻ لاءِ اسان جو ڪو پنهنجو وارث موجود هجي. ان لاءِ مون کي اولاد جي شديد خواهش آهي. ... ڏسو خدا جي واسطي! مون کي مايوس نه ڪجو. ”
آئون الائي جي ڇو ڪجهه چاهيندي به ڪُڇي نه سگهيس ۽ هن عورت، ڪار جو دروازو کوليو ۽ آئون ان ڪار ۾ ويهي رهيس. ڪار شهر جي رستن تي هلڻ لڳي. آئون سڄي واٽ اهو سوچيندو رهيس واهه جو ڪمال ٿي ويو. واٽ ويندي هڪ عورت ملي جيڪا مون کي پنهنجو اولاد بنائڻ چاهي ٿي، ۽ پنهنجي سڄي دولت جو وارث به... دل ئي دل ۾ ڏاڍي خوشي محسوس ڪرڻ لڳس، ۽ دل ئي ۾ پنهنجو پاڻ کي امير ٿيندو ۽ محلن ۾ رهندي ۽ ڪارن ۾ گهمندي پئي ڏٺم. رستي ۾ ان عورت مون سان ڪجهه به نه ڳالهايو. ڪار هڪ خوبصورت بنگلي ٻاهر بيٺي. هن ڪار جو دروازو کولي پهرين پاڻ لٿي ۽ منهنجو دروازو کولي مون کي ڪار مان لهڻ جو چيو ۽ پاڻ سان گڏ بنگلي ۾ اندر هلڻ جو چيائين. مختلف ڪمرن مان گذرندا هڪ خوبصورت ڪمري ۾ داخل ٿياسين. جيڪو شايد بيڊروم هو. مون کي ويهاري ڪوڪا ڪولا جي بوتل کولي گلاس ۾ وجهي ان ۾ برف به وجهي منهنجي اڳيان رکندي چيائين:
“توهان پيئو، هن نيڪ دل ۽ باوقار عورت جي باري ۾ سوچيندو رهيس. جيڪا مون کي پنهنجو اولاد بنائڻ جي خواهش رکي پئي. آئون پنهنجي قسمت تي رشڪ ڪندو پاڻ کي امير بنجندو محسوس ڪري رهيو هوس. اوچتو ئي هن کي سامهون ڏسي گلاس منهنجي هٿن مان ڪري پيو. وڏو ٺڪاءُ ٿيو ۽ گلاس ٽٽي پيو. ڪوڪو ڪولا سٺي غاليچي تي هارجي ويئي. هن چيو:
“ڪا ڳاهه ناهي ڊيئر ! ڳالهه اصل ۾ هي آهي جو مسٽر رياض سان شادي ڪندي 25 سال ٿي ويا آهن. پر آئون اولاد جي نعمت کان محروم آهيان. ڊاڪٽرن جو چوڻ آهي ته مسٽر رياض علي ۾ ٻار پيدا ڪرڻ جا جراثيم نه آهن ۽ مون کي اولاد جي بي پناهه خواهش آهي. ڪيترائي علاج ڪرايا اٿم ۽ حيلا هلايا اٿم پر محرومي ئي منهنجو مقدر آهي. اڄ منهنجي نظر تو تي پئي مون کي اميد آهي ته تون مون کي مايوس نه ڪندين ۽ مونسان ضرور تعاون ڪندي. ان ڳالهه جي مون کي رياض علي طرفان به اجازت مليل آهي. هو ڀرواري ڪمري ۾ شراب پي سُتو پيو آهي. ۽ ان عيوض آئون توکي مالا مال ڪري ڇڏيندس”
اهو چوندي بيگم رياض هڪ پيگ شراب جو پيتو ۽ پنهنجي عريان جسم سان مون ڏانهن وڌندي رهي...!!!”