ابا الله خوش رکيئي !
ان ڏينهن به سج لهي ويو. مستري، مزدور پنهنجو ڪم ڪري روانا ٿي چڪا هئا. هي ڀر واري هوٽل تان ماني وٺي، ڀونگي ۾ کائي سمهڻ جي تياري ڪري رهيو هو ته هڪ پوڙهي فقيرياڻي صدا هنئي ته:
“ابا الله جي نالي خيرات!”
هن کي به خدا جو خوف ياد آيو سو 10 روپيه ڪڍي فقيرياڻي کي ڏنائين. فقيرياڻي هيڏانهن هوڏانهن ڏٺو ۽ جهڙپ ڏيئي هن جي ڀونگي ۾ گهڙي آئي. ۽ هن کي خوب دعائون ڏيڻ لڳي. دعائون ڏيندي ڏيندي هن جي کٽ هيٺ ويهي عجيب و غريب حرڪتون ڪرڻ لڳي. هن جو هٿ مسلسل هلندو رهيو. هن جون ڪيل حرڪتون جيڪي غير شرعي زمري ۾ اچن ٿيون. هي به مرد هو پهريئن ته فقيرياڻي کي سمجهائيندو رهيو پر نيٺ شهوت هن تي غالب اچي وئي. هي اهو ڪري ويٺو جنهن کي ڪبيرو گناهه جا نالي سان ياد ڪيو وڃي ٿو. ان گناهه ڪرڻ کان پوءِ هن پاڻ کي سنڀاليو، جلدئي ڪپڙا پاتا. فقيرياڻي به پنهنجا ڪپڙا سنڀالي هڙ مٿي تي رکي ڀونگي کان ٻاهر نڪرندي چيو ته :
“ابا الله خوش رکيئي، تو امان کي اصل ٺاري ۽ جياي ڇڏيو ....!!؟”