رام رام
پٽ جوان ٿيس. سندن شادي جو رٿيائين. سڄي ڳوٺ کي سڏ ڏنائين باقي وڃي وڏيرو بچيو. لوڪ مياران وڏيري کي سڏ ڏيڻ ضروري سمجهائين. سهڪي سندس اوطاق تي پهتو. وڏيري جي اوطاق تي پهتو. وڏيري جي اوطاق ماڻهن سان ڀري پئي هئي. جانڻ وڏيرا پُٽ پرڻايان ٿو، سڏ هجئي...! پر وڏيرا منهنجي ڪاڄ ۾ فتن گيري نه ڪجانءِ..... وڏيرا کلي سندس سڏ قبول ڪيو. پر هن جي اڍنگي سڏ ۽ لفظن تي وڏيرو وٺجي ويو. زخمي شينهن جيان گهٽ، تاڙ ٿي ويٺو ته ان واڻيئي جي بيعزتي ڪيئن ڪرايان....؟ وڏيري انتقام وٺڻ لاءِ ٽل جوڙي.
ڳوٺ جي مڱڻهار کي پنهنجي منهن سڏايائين....
“مصري فقير ڳالهه ٻُڌ !”
“جي ءُ وڏيرا ، حڪم سائين !”
“رام ، رام جي پُٽن جي شادي آهي. پر هڪڙو توکي پهر وهڻو آهي.”
“جيءُ سائين، اوهان صرف ڳالهه ڪريو...!!”
“فقير... رام رام کي ٻه روپيه هڙ ۾ ٿيا اٿس پر پاڻ کي الائي ڇا ٿو سمجهي!؟، ان واڻيئي جي ڦر کي ڪاڄ ۾ بيعزتي ڪرڻي آهي.”
“پر سائين ! ڪيئن ؟”
“ٻارڙن جو ميڙ آڻجانءِ، آءُ ريجي ۽ ڊينگلن جي پئسن سان کيسا ڀريون ايندس. سڀ ڊينگلا ۽ ريجو رام جي مٿي تي گهور لاءِ اُڇليندس. ٻار ڊوڙندا پئسن لاءِ پٽڪي تائين پهچندا. ٻارڙن کي تڙيندي، پئسن ميڙڻ جي هڻ وٺ ۾ تون سندس پٽڪو ڌُوڙ ڪجانءِ ۽ پوءِ سيٺ کي چئجانءِ ته تڙ تڪڙ ۾ ٿي ويو.....!!! نه گهٻرائجانءِ پٺيان مان ويٺو آهيان”
مڱڻهار فقير ٽهڪ ڏئي ها ڪئي. شادي جي ڏينهن ڄاڃين جا ميڙ متا. سڄو ڳوٺ پهتو. دُهل کي واڄٽ لڳا. بينن، شرنانين ۽ سهرن جا آواز پڙاڏو بڻجي گونجڻ لڳا. سيٺ حميد گهوٽ پٽن سان دهلين دمامي، اوطاق تي ماڻهن جي ميڙ ۾ پهتو. گهور مبارڪون شروع ٿيون. سيٺ پارايل هارن کي سهيڙيندي گهور مبارڪن تي خوش ٿيڻ لڳو.
وڏيرو جانڻ، گهوٽن ۽ سندن پيءُ سيٺ حميد مٿان کيسي مان ريجي جون مُٺيون ڀري گهور ڪرڻ لڳو. ٻارڙا پئسن مٿان ٽُٽي پيا. ڪي ٻار هيٺيان کڻڻ لڳا ته ڪي مٿان جهٽن لڳا. هاڻ سڀن جا هٿ سيٺ جي پٽڪي کي ويجهو پهتا. مصري مڱڻهار هٽو هٽو ۽ کلا کلا ڪندي ٻارڙن کي تڙيندي پٽڪي تان ريجو سٽڻ لڳو. تڙ ڀيڙ، هڻ وٺ، گهتم گهتان سان سيٺ حميد جو پٽڪو ڪِري پٽ تي پيو. سيٺ حميد پٽڪو ڪرندي ڪنڌ کڻي هيٺ ڪيو. سندس ڳلو خشڪ ٿيڻ لڳو ۽ سڄو ڪاراٽجي ويو ۽ چتائي وڏيري کي ڏسڻ لڳو. سندس ٽڪڻ پٽڪي کان آجي پڌري ٿي پئي هئي. راڄ ۽ ڪاڄ ۾ ماڻهن جا ٽهڪ مچي ويا.
مڱڻهار فقير هٿ ٻڌندي، تڙ تڪڙ، هڻ وٺ، ٻارڙن جي پيهه ۽ روزي جو بهانو بڻائي معذرت گهرڻ لڳو. وڏيري جانڻ مشڪندي پيسن جي آخري مُٺ سيٺ مٿان گهوريندي مبارڪ ڏيندو.... رام رام ڪندو گهر روانو ٿيو.