عظيم ليکڪ
هڪ ڏينهن وقت ڪڍي هن سان ملڻ لاءِ هن جي آستاني تي پهتس. مون کي اتي پهچڻ ۾ ڪافي دير ٿي چڪي هئي. ڪافي رات ٿي چڪي هئي. اتي پهتس ته خبر پئي ته: صاحب سمهي چڪو آهي. انڪري هاڻي صاحب ملي نه سگهندو. ان جي ملازمن کي پنهنجو تعارف ڪرايم ۽ ٻڌايومانس ته پري کان آيو آهيان. صرف توهان جي صاحب جو ديدار ڪري ان جا هٿ چمي، هليو ويندس. رڳو هڪ منٽ لاءِ صاحب کي سڏايو. ڇاڪاڻ ته آئون هن جو معقد آهيان. ڪافي بحث مباحثي کان پوءِ صاحب جا ملازم راضي ٿي ويا ۽ مون کي اوطاق جي هڪ اهڙي ڪمري ۾ وٺي آيا جتي اهو عظيم دانشور شراب جي نشي ۾ اڌ ننگي حالت ۾ هڪ بازاري عورت سان گڏ مليو. نشو ايترو ته چڙهيل هئس جو مون ان مهل ئي واپسي ۾ پنهنجي عافيت سمجهي. منهنجي سِر تي هن جي عظمت جو ٺهيل بُت ڀورا ڀورا ٿي ويو...!