سنڌي ڪلاسيڪي شاعري (غزل: پَسڻ لئہ تنھنجي) مولوي حاجي احمد ملاح
بِلو ڪر ڪو ڀلا جاني، بدن بيمار ٿي آيس
نہ لھندو حُسن جي حد ڪو، نہ ثاني ٻيو سِڌي قد ڪو
سندءِ واٽن مٿان صدقو، سڄڻ صدبار ٿي آيس
اوهان جي باغ ۾ بُلبل، ڪندا ها گفتگو گل ڦل
ٻُڌي هي حُسن جو هُل هُل، پکي آچار ٿي آيس
لنگهي ’احمد‘ عمر سارِي، ڪندي زارِي مٿي زارِي
تو بخشڻھار وٽ باري، بندو بدڪار ٿي آيس