غزل: احساس ميرل
پو ساٿ نڀائڻ جي گنجائش هوندي آ.
لھجن جو وزن آهي، ڳالھين کي ڀلي تورِيو،
هر لفظ ۽ گفتي جي پيمائش هوندي آ.
جي عمل بہ اهڙو ٿئي پوءِ دَڳ ملي پوندو،
هت ڳالھين ۾ جھڙي گرمائش هوندي آ.
هڪ ڏينهن تہ اچڻو آ، ماڻھو تہ مٽي ٿيندو،
جا ڪِينَ ختم ٿيندي سا خواھش هوندي آ.
هر ڪنهن جي اشاري تي مان ڪين هلي سگهندس
هر ماڻهوءَ جي پنهنجي فرمائش ھوندي آ.
جنهن مٽيءَ کي ’ميرل‘ تاريخ سلام ڪَري،
ڪا صدين ۾ اهڙي پيدائش ھوندي آ.