ڏيک چوٿون
نورجهان: (ماهتاب جي چوڌاري ڦرندي ، تاڙيون وڄائيندي، نچندي ۽ ڳائيندي )
نينهن نياپو، آيو نياپو!
آيو نياپو!.............
نيارو نياپو، نيارونياپو!
آيو نياپو!...........
ماهتاب: ( ڄڻ ته چڙ وچان اٿي سر سان پڇندي )
ڇو ٿي ڪرين تون
مون سان مذاقون
ڪهڙو نياپو،
ڪنهن جو نياپو؟
نورجھان:
پياري تنهنجي جو
پيارو نياپو
آيو نياپو!
مهتاب: جلدي ٻڌاءِ تون
جلدي نياپو!
هان، جلدي نياپو!
نورجھان: اڄ گھاڙ ڪناري
ٿيندءِ ميلاپو
اهڙو نياپو،
آيو نياپو
ماهتاب: هاڻ وڃان ٿي
ان سان ملان ٿي
جيئه جياپو!
آيو، نياپو!..
]ماهتاب خوشيءَ وچان نچندي ،هيڏانهن هوڏانهن واجھائيندي، رنگ ڀوميءَ جي کاٻي طرف ڄڻ گھاڙ واه ڏانهن وڃي ٿي[