ڏيک چوٿون
همراز: (پنهنجي منهن ڳالهائيندي) خبر ناهي ته الائي ڪيترو خرچ ايندو؟... اڳيئي غريب ملڪ، مٿان وري تيرنهون مهينو لڳو پيو آ... خزاني ۾ ڪجھ آهي به، الائي نه... فنانس سيڪريٽري کان پڇي ٿو ڏسان... سيڪريٽري! او سيڪريٽري!.....
سيڪريٽري: (داخل ٿيندي) جي سر!
همراز: ايترو ته پئسو آهي نه، جنهن سان سرڪاري ڪنن جو علاج ٿي سگهي؟
سيڪريٽري: نه هوندو، ته به ٿي ويندو.
همراز: هاڻي هيئن ڪر، جو ولايت مان دنيا جو مشهور ڪن، نڪ ۽ ڳلي واري ڊاڪٽر ڊيل (Dr: Dale) کي وٺي اچ، ته جيئن سرڪار جو ٻوڙٽ ختم ٿئي. پر خيال سان متان تون اُن سان پنهنجو ڊيلُ ملائين.... اڳيئي سرڪار کوٽ ۾ هلي ٿي.
سيڪريٽري: جي سر!
)سيڪريٽري ٻاهر وڃي ٿو.(
همراز: (پريشانيءَ منجهان) خبر ناهي ته اسان جي عوام کي ڪڏهن عقل ايندو. ڪڏهن کين خبر پوندي ته وقت جي حاڪمن سان نرم نرم ڪيئن ڳالهائبو آهي.
)سيڪريٽري سان گڏ، ڊاڪٽر ڊِيل پنهنجي بئگ سوڌو اندر داخل ٿئي ٿو.(
ڊاڪٽرڊيل: گڊ ايونگ!
همراز: گڊ ايونگ، ڊاڪٽر!
ڊاڪٽرڊيل: واٽ هيپنڊ؟
همراز: (ٻڌائيندي) ديسي حاڪم بڪم ٻوڙو اينڊ گهل..... آءُ مين ڊيف اينڊ ڊمب.
ڊاڪٽرڊيل: ڊؤنٽ وَري!.... ڊؤنٽ وري!
)ڊاڪٽر ڊيل بئگ کولي مختلف اوزار ڪڍي ٿو. ديسي حاڪم جا ٻئي ڪن جاچي ٿو ۽ سندن ڪنن سان عجيب و غريب حرڪتون پڻ ڪري ٿو(
همراز: (پڇندي) آهي ڪو آسرو؟... اِز ديئر ايني هوپ؟
ڊاڪٽرڊيل: ويري ڪامپليڪيٽڊ ڪيس.... سڪس ملين ڊالرس شل بي دي ڪاسٽ آف ٽريٽمينٽ ! ڊو يو ايگري؟
همراز: سٺ لک ڊالر لڳندا!؟... پوءِ اسان جي دش ڪش.... آءُ مين ڪميشن!......؟
ڊاڪٽرڊيل: (ٽهڪ ڏيندي) آءِ نوknow) )... آءِ نو know) ).. ففٽي! ففٽي!
همراز: سمجهي وئين نه!؟...ته پوءِ ڊنdone) )،ڊنان ڊن، ڊن!....
(ڊاڪٽر ڊيل گڏھ جي ڪنن جهڙا ٻه مصنوعي پلاسٽڪ جا ڊگها ڪن بيگ مان ڪڍي ديسي حاڪم کي لڳائي ٿو.(
ڊاڪٽرڊيل: (ديسي حاڪم کان پڇندي) ڊويولسٽن مي؟.
حاڪم خان: (خوش ٿيندي) ييس!...ييس!....
همراز: ديسي حاڪم!.... هن ولايتي ڊاڪٽر ڊيل اوهان کي سڪس ملين ڊالر وارا ڪن هڻي نئين ٻڌڻ جي سگهه عطا ڪئي آهي.
حاڪم خان: پر گهڻي ڪميشن ۾؟
همراز: ففٽي، ففٽي!... اڌواڌ....
حاڪم خان: (ڊاڪٽر ڏانهن ڏسندي) ٿينڪ يو ڊاڪٽر ڊيل... يو آر دي گريٽ ڊاڪٽر آف دي ورلڊ.
ڊاڪٽر ڊيل: (ديسي حاڪم ڏانهن ڏسندي ۽ کيس سمجھائيندي) اٽ از ماءِ ايڊوائيز دئٽ يو هيو ٽو لسٽن دي سافٽ وائسز آف برڊس... چرپ!... چرپ!... اينڊ ميلوڊي سانگس آف بيوٽيفل وومينس... آءِ لو يو!... بٽ ڊونٽ هيئر دي هارش سلو گنس آف دي پبلڪ....
حاڪم خان: بلڪل تنهنجي تجويزن تي عمل ڪبو.
ڊاڪٽر ڊيل: (موڪلائيندي) اوڪي!.. بٽ ويئر از ماءِ ڪيش؟
همراز: (سڏيندي) سيڪريٽري، او سيڪريٽري!...
سيڪريٽري: (اندر داخل ٿيندي) جي سر!؟...
همراز: ڪميشن ڪٽي، ڊاڪٽر ڊيل کي باقي ڪيش ڏئي ڇڏ.
سيڪريٽري: ييس سر!
[ڊاڪٽر ڊيل، ديسي حاڪم ۽ همراز سان الوداعي هٿ ملائيندي بئگ کڻي سيڪريٽري سان گڏ ٻاهر نڪري وڃي ٿو.[