ڏيک پهريون
[اسٽيج تي هلڪي سائي رنگ جي روشني ڦهليل آهي. پس منظر ۾ هارمونيم جي ڌن تي راوي جو پس پرده آواز گونجي ٿو.]
راوي: انگريز فرنگي فيل مست ها. اُنهن سمجهيو پئي ته سندن دؤر ۾ شينهن ۽ ٻڪري گڏ چرن ٿا. پر حقيقت ۾ اِهو هڪ ڏيکاءُ هيو. اُنهن عام ماڻهن کي نظر انداز ڪري چوڌرين، سردارن ۽ وڏيرن کي مٿي تي چاڙهيو ۽ مضبوط ڪيو. جيڪي درٻار شاهي ۾ رسائي حاصل ڪرڻ ۽ خطابن وٺڻ لاءِ سرگردان هوندا هيا. جاگيرون، آفرين ناما ۽ لنگيون وٺڻ سندن زندگيءَ جو مقصد هو. هڪ ڏينهن تقدير ۽ ديسي ماڻهن جي جدوجهد رنگ لاتو. فرنگي حاڪم برصغير مان نڪري وڃي ولايت برطانيه پهتا.
ديسي ماڻهو ڏاڍا خوش ٿيا ته هاڻي کين پنهنجو ديسي حاڪم ملندو. جيڪو هم زبان، هم خيال ۽ حال محرم هوندو. جنهن جي نتيجي ۾ هر طرف سک ۽ چين جي بانسري وڄندي ۽ دردوندن جي ديس ۾ امن، سڪون ۽ خوشحالي ايندي.