تنهنجي نيڻن کان پري ٿي جيڪو ڀي ڪٽيو آهي
هر پهر ڳهر ٿي ويو آهي هر پل زهر ٿي مٽيو آهي
اقرارن جي ڪُک ۾ انڪارن جي قنڌي جهڙي
تون هر بار رُٺي آهين تو هر بار ڦٽيو آهي
تنهنجي مڪار روين جي سازش کي سبب چئبو
هر بازي ته نه رهي بازي بس توئي کٽيو آهي
اميدن جي ٽياسن تي ڪو سرد جسم آهيون
هر ڪنهن ته هتي بس درندو ٿي پٽيو آهي
هر منظر کي پتو آهي هر پٿر ٿو اهو ڄاڻي
مون ڌرتي جي رڻن ۾ بغاوت کي ڇٽيو آهي
♦