تو پڄاڻان پرين
تو پڄاڻان پرين
رات خوابن جهڙي
ڇيهه ناهي ڪيو
ٿي دکندي رهي
ڪا به آري جيان
ننڊ ناهي ستي
تنهنجو تصور ڪندي
چنڊ اڀريو وڃي
تون آهين ڪٿي
تون آهين ڪٿي
تنهنجي ذلفن سندي
ڪا خوشبو نه آ
هر اڪيلي گهٽا
ائين رليو ٿي وڃي
ياد ٻانهن جهليو
ڪنهن ڪنواري جيان
ٻک واريو ڇڏي
ٽاڪ ويلن جيان
ڪو گذاريو ڇڏي
تو پڇيو ئي ڪٿي
ڪيئن ڪٽيو ٿا اوهين
ڪيئن ٻڌايون اسين
خوب ڦٽيو ٿا اوهين
تو پڄاڻان پرين
روح ڀٽون ئي آ
ڪا به بارش نه ٿي
ڪو به بادل نه ٿيو
سانجهه ٽاڻن جيان
ها لٿاسين اسان
ڪو به جگنو وري
ڪو نه پسياسين اسان
خواب ننڍڙا وڏا
ٿي مصلوب ويا
تو پڇيو ئي ڪٿي
ڪيئن نبيريو اسان
درد آڌين وٽان
پاڻ سيريو اسان
پاڻ سيريو سان
♦