وري رت انهن جي ملامت ڪري ها
گهڻا پنهنجا ساٿي جي اڌ موڙي وڪاڻا
چڱو ڪون وڪياسين وڏا پنهنجا ناڻا
وري رت انهن جو ملامت ڪري ها
گهڻا پنهنجا ساٿي جي سورين سڏاڻا
گهڻا پنهنجا ساٿي جي منصور ٿي مئا
ونين کان گهرن کان مفرور ٿي مئا
حياتي ۾ سونا حياتي ۾ پارس
مئا جي وري ڀي پُر نور ٿي مئا
سڄي قوم تابع تنهين جي ٿئي پئي
ڀُومي به اهڙا بلاول سڏي پئي
صداقت جي ڪونتل اجهو ئي تري پئي
تاريخ به پنهنجا پئي منشور مٽائي
نڪي ڪنهن ۾ حرڪت جي همت رهي آ
هڪڙي جي نه هلندي هزارن سان هاڻي
هاڻي آسيس عداوت جي ڪهاڻي نه بڻبو
ڪو ماتحت نه سڏبو ڪو مختيار نه سڏبو
هاڻي انصاف دولت جي ڪهاڻي نه بڻبو
ڪو رئيس وڏيرو ڀوتار نه سڏبو
ڪجهه ڪون ٿيندو جي پرهه جو اجهاڻا
ڏيئاٽن کي ٻوڙي لهو ۾ به ڇڏبو
دريافت ڪبا پر مقصد پراڻا
سڄو پنهنجو جوڀن جو باغي ٿي گذريو
پڇاڙي ۾ هاڻي ڪا دلالي نه ٿيندي
شهيدن جيان شل ٽٽون ساٿ مان
اهڙي ڪابه پاڻ تي ٻي عنايت نه ٿيندي
♦