حسن درس 1968-2011
ائين بس ملياسين جو وڇڙي وياسين!
وڇڙي وڃي پوءِ وڻن ۾ ڦُٽاسين،
ڪنارا به ڪيئي ندين جا ڏٺاسين،
گهٽا مينهن بنجي پٽن تي وٺاسين،
ائين بس ملياسين جو وڇڙي وياسين!
تمنا جي آڱر نه پڪڙي سگهياسين،
سڳين کي اکين سان نه جڪڙي سگهياسين،
رڳو گنبذن تان نهاري سگهياسين،
رڳو ڏاڪڻين تي چڙهياسين لٿاسين
ائين بس ملياسين جو وڇڙي وياسين!
هوا گهر اسانجو ٻُهاري کڻي وئي،
رڳو بس وحشت سهارو ٿي بيٺي،
نديءَ کي دلي ۾ وجهي ڪو کڻي ويو،
اڪيلائي پنهنجو ڪنارو ٿي بيٺي،
صفا سڃ ۾ پئي ڇوليون ڇلياسين،
ائين بس ملياسين جو وڇڙي وياسين!
ڪتابن جون ڳالهيون ڪتابن ۾ آهن،
مگر موسمون ته گلابن ۾ آهن،
سوالن نه ساهي کڻڻ ڪا ڏني،
جوانيون ته جملن جوابن ۾ آهن،
سوال جواب نه سمجهي سگهياسين،
ائين بس ملياسين جو وڇڙي وياسين....!!!
(حسن درس)