گڏ کڻون
گڏجون پاڻ ۾ يار _ او يار،
مون به عاجز تون به عاجز
تون به سنڌي مان به سنڌي
پوءِ ڇو آهيون ڌار _ او يار..!
ديس به هڪڙو ويس به هڪڙو
ڇا ۾ آ تڪرار _ او يار..!
تون به پري ٿئين مان به پري ٿيان
ڪيئن هلي وهنوار _ او يار..!
مان جي مرندس تون به مرندين
رهندا ڪي آثار _ او يار..!
تنهنجا رئندا منهنجا رئندا
ننڍا ننڍا ٻار_ او يار..!
عاجز _ عاجز ”ارڏا“ ٿيون سڀ
گڏ کڻون هٿيار _ او يار..!