ڀٽائي
جيڪو پنهنجن کي مارائي
ٻارڻ پنهنجن تي ٻارائي
تن کي زنجيرون پارائي
مارون مارن کي کارائي
تن جو يار ڀٽائي ناهي
تن جو يار ڀٽائي ناهي
غيرن سان جو پيار ڪري ٿو
پنهنجن کي جو ڌار ڪري ٿو
غلطيون هو هروار ڪري ٿو
”صادق“ جهڙي ڪار ڪري ٿو
تن جو يار ڀٽائي ناهي
تن جو يار ڀٽائي ناهي
شاھ ڀٽائيءَ جي هي ٻولي
سادي سنڌي سهڻي سولي
ميٽڻ چاهي جيڪا ٽُلي
جيڪي تن کي هڻن نه گولي
تن جو يار ڀٽائي ناهي
تن جو يار ڀٽائي ناهي
جيڪي سنڌي ڪين ڳالهائن
شاھ جي ورسي ڪين ملهائن
سيڻ سنڌيءَ ”ارڏن“ جا ناهن
موهن جون ديوارون ڊاهن
تن جو يار ڀٽائي ناهي
تن جو يار ڀٽائي ناهي