ڀاءُ اُنجو ناهيان
جو سج کي سلام ڪري،
غير سان ڪلام ڪري،
صرف صبح شام ڪري
جو غير کي غلام ڪري
زهر تن جو طعام ڪري
ان سان ڇا ڳالهائيان
مان ڀاءُ انجو ناهيان
جو پوڄاري وقت جو
جو پوڄاري تخت جو
غلام ٿئي لت جو
نه نيت جو نه پت جو
غريب کائو ست جو
دلال قومي رت جو
مان انکي ٺيڪ ٺاهيان
مان ڀاءُ انجو ناهيان
سانوڻي ۽ چيٽ ۾
جنهنجو خرچ پيٽ ۾
نه قومي تيل ميٽ ۾
هو حرص جي لپيٽ ۾
هو ظالمن جي ٻيٽ ۾
هن جو گھر آ ليٽ ۾
مان گھر پڪي ۾ ٺاهيان
مان ڀاءُ انجو ناهيان.
جو ان جو ٿي جيڪو کٽي
جو ان جو ٿي جيڪو لٽي
مٺيون پليٽون چٽي
ويهي رڳو مڇون وٽي
ڏسي نه ٿو اکيون پٽي
ڏينهن رهيا آهن ٻه ٽي
سامراجي ويا وٽي
سو ڏسڻ نه چاهيان
مان ڀاءُ ان جو ناهيان
جو مذهبي جنون ۾
نه فلسفي فنون ۾
هٿ رڱي خون ۾
ڪن هن جا فون ۾
منهن رکي جو مون ۾
۽ مڪ ان جي دون ۾
مان ساز ڇا وڄائيان
مان ڀاءُ ان جو ناهيان
جو قوم جو نه ديس جو
نه ديس جو نه ويس جو
نه سچو قيدي ڪيس جو
هو حقي ۽ کيس جو
ان سان ڇا رهائيان
مان ڀاءُ ان جو ناهيان
جو قوم جو نه يار ٿئي
نه سڏ ۾ جو تيار ٿئي
نه قومي جانثار ٿئي
نه سنڌ لاءِ بهار ٿئي
۽ غير لاءِ قرار ٿئي
۽ نيڻ انجو ٺار ٿئي
مان ڪونه انکي ڳائيان
مان ڀاءُ ان جو ناهيان
جو ڌارين کي چاهي ٿو
جو ڪورٽن ۾ باهي ٿو
نه قوم سان ئي راهي ٿو
نه پاڪستان ڊاهي ٿو
مان ان سان ”ارڏو“ آهيان
مان ڀاءُ ان جو ناهيان