لطيف منهنجو
لطيف منهنجو لطيف تنهنجو
لطيف هِنجو لطيف هُنجو
لطيف سائين سهارو جن جو
ترندو ٻيڙو سدائين تن جو
لطيف کي جو ڪري نه پنهنجو
ٻڏندو ٻيڙو سدائين انجو..
لطيف وڏڙن ۽ ٻارن جو
لطيف بي وس ۽ ڇورڙن جو
لطيف جوانن ۽ مورڙن جو
لطيف سنڌين سٻاجھڙن جو
ٻڌو اڃا به آ لطيف ڪنهنجو
لطيف سائين ناهي ٻين جو..
لطيف وارث ٿيو مارئيءَ جو
لطيف سڄڻ ٿيو سسئيءَ جو
لطيف رهبر ٿيو هر سنڌيءَ جو
چيائين ڪاهيو تتيءَ ٿڌيءَ جو
انهن سٽن تي يقين جنهنجو
لطيف سائين آهي انهنجو
لطيف جي دعا اول سنڌين لئه
پوءِ دنيا جي ٻين سڀن لئه
اول ڇو سنڌ لئه_ پوءِ ٻين لئه
اهائي حڪمت آهي اسان لئه
جيڪو نه سمجھي انهيءَ لئه اهنجو
جيڪو ٿو سمجھي انهيءَ لئه سهنجو.
لطيف سچو سيد سنڀاريو
لطيف پوڙهو جوان پڪاريو
لطيف پنهنجو ”ارڏو“ اٿاريو
لطيف ڌاريو سدا ڌڪاريو
لطيف پڙهجو _ لطيف پُرجھو
لطيف جاٿي سدائين رهجو...