لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

چَڪَ جا چندن هارَ

ڪتاب ”چَڪ جا چندن هار“ اوهان اڳيان پيش آهي. سنڌ جي تاريخي شهر چَڪ ۾ سماجي، سياسي ۽ ادبي حوالي سان متحرڪ شخصيتن تي لکيل تحقيقي مضممونن جي هن مجموعي جو محقق آزاد بخاري آهي. هي ڪِتابُ هِڪَ طرف چَڪَ شهر جي اِنهن اهم ۽ اعليٰ شخصيَتُن جي ڪَمَ ۽ ڪردارَ کي نئين نَسُلَ آڏو اُجاگَر ڪَِري ٿو ته ٻئي طَرف اِهي سَڀيئي حوالا ۽ معلوماتِ تاريخَ ۾ محفوظ ٿيڻَ جي حيثيت پِڻُ ماڻن ٿا.
  • 4.5/5.0
  • 3284
  • 644
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • آزاد بخاري
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book چَڪَ جا چندن هارَ

رام گيان ڀاڳچنداڻي

رام گيان ڀاڳچنداڻي
(جنم _1922ع)

رام گيان رام نولراءِ ڀاڳچنداڻي 12 ڊسمبر 1922ع ۾ پنهنجي آبائي ڳوٺ چڪ ۾ پيدا ٿيو. شروعاتي تعليم به چڪ اسڪول مان ورتائين. پاڻ چڪ جي سيڪنڊري اسڪول ۾ ڊرائنگ ٽيچر هيو ۽ سندس والد صاحب به استاد هو. هن بي.اي ۽ بي.ايڊ تائين تعليم حاصل ڪئي. سٺو (آرٽسٽ) مصور هيو. 1947ع ۾ ورهاڱي وقت سنڌ ڇڏي وڃي هند جي شهر احمد آباد ۾ رهائش پذير ٿيو.
سندس باري ۾ ڊاڪٽر در محمد پٺاڻ ماهوار الصادق ڪراچي جي شماري 15 آڪٽوبر-نومبر 1993ع جي مضمون ايڊيٽر نامو ۾ رقمطراز آهي ته ؛
” رام گيان رام نولراءِ ڀاڳچنداڻي 12ڊسمبر 1922ع تي چڪ ضلعي سکر (هاڻي شڪارپور) ۾ ڄائو. بي.اي ۽ بي.ايڊ تائين تعليم حاصل ڪئي اٿس، 1947ع کانپوءِ سنڌ ڇڏي وڃي ڀارت ۾ ويٺو، هن وقت احمدآباد ۾ رهي ٿو.
رام گيان ڀارت جي سنڌين ۾ هڪ ناٽڪ نگار ۽ مضمون نگار جي حيثيت ۾ ڄاتو وڃي ٿو، هي صاحب ڪيترو وقت گلستان ماهوار رسالي ۽ هنس سالياني مئگزين جو ايڊيٽر رهيو. سندس لکيل ۽ ترجمو ڪيل ڪتابن مان ”ڀڳت ۽ ڀڳوان“ (ترجمو)“ اپنشندن جو سنديس (ترجمو)” “هي ڌن ڪنهن جو (ترجمو) ”“جاڳ اي انسان (ترجمو) وغيره قابل ذڪر آهن“*
رام گيان سنڌي ادب جو هڪ روشن خيال اديب هيو، سندس لکڻين ۾ سادگي ۽ سچائي جھلڪندي هئي، هن چڪ ۾ ڪانگريس جي طرفان ٿيل ڪانفرنسن ۾ سٺو بهرو پڻ ورتو. سندس گھر ۾ هن وقت آوت مل گھاڻائيءَ جا پٽ رهن ٿا. آوت مل جي پٽ استاد صوفي نيڀن داس راقم کي گهر جي ماڙي مان نڪتل ڪاٺ جو هڪ ڇهتير ڏيکاريو جنهن تي ڪنهن تکي اوزار سان” رام گيان“ اڪريل هو.
رام گيان پاڻ حال حيات ناهي پر هن جو انڊيا ۾ هڪ وڏو اداڪار، ڪلاڪار شاگرد چندر ساوناڻي اڃا حال حيات آهي جيڪو پڻ چڪ جو آهي.
رام گيان صاحب پنهنجي شهر چڪ کان ۽ وطن سنڌ کان دور رهي به هند ۾ پنهنجي ٻاٻاڻي ٻوليءَ جي خدمت ڪري پاڻ ملهايو، تاريخ ۾اهڙا انسان هميشهه امر رهندا آهن.