ڪھاڻيون

سانول جا سور

اقبال پنهنجي ڪهاڻين ۾ رشتن ناتن ۾ لڪل مجبورين، مذهبي ۽ لساني فرقيواريت، عورتن جي تعليم، بدو بدي، بي جوڙ شادين، سماج ۾ ننڍ وڏائي، غريب ۽ امير جي فرق کان سواءِ قومي تحريڪن جي ڪمزور پاليسين، قوم پرستيءَ جي جذبن ۽ ديس سان ٿيندڙ زيادتين جو هلڪي انداز ۾ ئي صحيح، ذڪر ضرور ڪيو آهي، جيڪو سندس سوچ جي حساسيت ۽ عڪاسي ڪري ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 1131
  • 590
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اقبال بلوچ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book سانول جا سور

10. شادي ۽ موت

هُل… شور… گوڙ… هنگامو… لائوڊن جي ڪڙڪاٽ… ڇيرن جي ڇمڪار… ديڳن جا ڪڙڪا… ماڻهن جي اچ وڃ… وڏيري علڻ جي شادي…
وڏيري جي پاڙي ۾… روڄ… راڙو… اٺ ڏهه ماڻهن جي روئڻ جو آواز… وڏيري علڻ جي هاري جي نوجوان پٽ جو نانگ جي ڏنگجڻ سبب اوچتو موت… جنازي ۾ ستن اٺن عزيزن کان سواءِ ڪن ٿورن هارين جي شرڪت……
سوين ماڻهو شادي ۾…
۽
ڪجهه سالن کان پوءِ…
وري هُل… هنگامو… اچ وڃ… ديڳن جا ڪڙڪا… چمچن جي ڏي وٺ… سواءِ لائوڊن جي ڪڙڪاٽ ۽ ڇيرن جي ڇمڪار جي شادي ٿي لڳي.
اڄ سوين ماڻهن جي اچ وڃ… وڏيري علڻ جي ڀيڻ جي فوت ٿي وڃڻ جي ٽيجهي جي ماني هئي… جنهن کي سوين ماڻهن دفنايو… ۽ انهيءَ وقت هڪ هاري جي پُٽ جي شادي جا ڏينهن ٻڌل ملتوي ڪيا ويا… ڪجهه ڏينهن لاءِ… ڪنوار ونهانءَ ۾ ويٺل هئي… وڏيري جي گهر موت سبب شادي هفتو مهمل……
شادي جي ڏينهن ڪو هُل نه… ڪوبه هنگامو نه… نه ديڳن جا ڪڙڪا… نه ئي ماڻهن جي خاص اچ وڃ…
وڏيري ته بي عزتي سمجهي شادي ۾ اچڻ لاءِ… ۽ هارين عزت سمجهي شادي ملتوي ڪرڻ ۾…