“ڏوهاري” ريڪيولمي
سياستدانن، پورهيت اڳواڻن ۽ مقامي اڳواڻن کان سواءِ اسٽيڊيم جي قيدين ۾ پيشه ور ڏوهارين جو پڻ چڱو خاصو تعداد هو. سيميوئل ريڪيولمي، جيڪو عوامي سرڪار جي آخري سال دوران شهري پوليس جو سيڪنڊ ان ڪمانڊ هو، تنهن کي سندس ٻين قيدي ساٿين کان ڌار ڪري منشيات فروشن واري هڪ ڊريسنگ روم جي کوليءَ ۾ رکيو ويو هو. اتي سنتياگو جا ناليارا بدمعاش، اسمگلر ۽ جواري موجود هئا. انهن ڪاسائين کي اميد هئي ته انهيءَ خوفناڪ رٿا ذريعي يا ته اتي موجود بدمعاش ريڪيولمي کي قتل ڪري ڇڏيندا يا هن ڪميونسٽ اڳواڻ کي منشيات وڪڻندڙ طور پيش ڪري سگهبو. ڪجهه وقت کان پوءِ ڊريسنگ روم 16 جي کوليءَ ۾ ريڪيولمي سان گڏ موجود ڏوهارين کي آمريڪي پوليس جي حوالي ڪيو ويو. اها ڳالهه بلڪل واضح هئي ته فاشسٽن ريڪيولمي کي به ڏوهاري ثابت ڪرڻ جي هر ڪوشش ڪئي هئي، پر هو ناڪام ٿي ويا هئا.
اسان سيميوئل جي صحت جي سڌاري ۽ کيس بهتر خوراڪ ڏيڻ جي هر ڪا وس آهر ڪوشش ڪئي. قيدين ۾ موجود ڊاڪٽرن اها گهر ڪئي ته کين سندس سارسنڀال ڪرڻ جي اجازت ڏني وڃي. اهڙي اجازت ڏني ويئي. اسان انهيءَ اميد ۾ سڀني ڊريسنگ رومن ۽ وڏن اسٽينڊن جا چڪر هنيا ته جيئن ڪجهه ميوو، چاڪليٽ، مانيءَ ڳڀو، مطلب ته هر اها شيءِ گڏ ڪريون، جيڪا کيس پنهنجي پيرن تي بيهڻ ۾ مدد ڏئي.
بهرحال ٻئي ڏينهن تي اسان کي ٻين بکايل قيدين کان کاڌي وٺڻ جي ضرورت نه رهي. ريڪيولمي جي کولي وارن پنهنجن محافظن کي وڏيون رشوتون ڏيئي کانئن وڏي مقدار ۾ کاڌو ورتو هو، جيڪو هنن اڳوڻي پوليس چيف سان گڏجي کاڌو. کين اها ڳالهه سمجهه ۾ اچي وئي هئي ته سندن واسطو هڪ پيشه ور پوليس واري سان نه پر هڪ سياستدان، هڪ ڪميونسٽ ۽ اڳوڻي پورهيت سان آهي. کين نه رڳو سندس لاءِ عزت هئي، پر ايستائين جو هنن کي به هن شخص سان پنهنجائپ محسوس ٿي رهي هئي، جيڪو پڻ سندن وانگر فاشي جنتا جي ڏاڍ جو شڪار هو، جيتوڻيڪ ٻنهي لاءِ سڀ ڪارڻ مختلف هئا.