اعتبار جو ٽٽل آئينو
او دل جي آئيني کي بيماني جو ڀينڊ هڻڻ واري گهٽ ۾ گهٽ ايترو تـه سوچين ها تـه تنهجي هٿان ٽٽل آئني ۾ روز تنهجو ئي عڪس ٺهندو هو. جڏهن بـه تون منجهي سامهون ايندي هوئين تڏهن منهجي دل جو آئينو تنهجي عڪس جي ٺهڻ تي ٻهڪندو هو. منجهي دل کي گهري ٺيس پهچڻ تي تو چيو... ”ساري جانو هڪ ننڊڙي غلطي ئي تـه آهي“.
منهجي دل جي ديوي جي مان توکان سواءِ ڪنهن ٻئي کي پوڄيان تـه اهو مذهب عشق ۾ گناه ڪبيرا ٿيندو.۽ منهجي ايمان ۾ خلل پيدا ٿيندو ۽ مان عبادت عشق ۾ شرڪ جو قائل ناهيان. مان مري تـه سگهان ٿو پر محبوب کي ڪنهن سان شريڪ نٿو ڪري سگهان. پر تنهجي ڪيل قهر اندر جي انسان کي ڪوچ ڪرائي ڇڏيو. هاڻي هي انسان مونسان بغاوت ڪري ٿو. مونکي بار بار دغائي جا دڙڪا ڏئي ٿو. هاڻي هن ٽٽل آئيني جو جئين تـون ڪرين.. جي ٽڪڙا ڳنڊين تـه بـه تنهجي مرضي، جي تون ٽڪڙا ميڙي ڊسٽبين ۾ اڇلين تـه بـه تنهجي مرضي.