سويجا تنهنجو شانُ نرالو
هن هوٽل ۾ روز رات جو وڏي تعداد ۾ ٽوئرسٽ اچي لوڪ سنگيت جو مزو ماڻيندا آهن، هٿن ۾ سڀني کي ڊرنڪ نظر ايندا، رقص ڪندڙن سان گڏ ٻاهريان ماڻهو به شامل ٿي وڃن. ان جي مالڪياڻي هڪ عورت آهي جا پاڻ به ڳائيندي ۽ نچندي آهي. سڀني کي سندس جو انتظار هوندو آهي. پهرين نوجوان ڇوڪرا ڇوڪريون آيا، تن رنگ ڄمايو، اشوڪ منهنجي لاءِ ڪولڊ ڊرنڪ وٺي آيو، شايد ان هوٽل ۾ مان ئي هڪ اهڙي هيس جيڪا ڪولڊ ڊرنڪ پي رهي هيس باقي سڀني جي هٿن ۾ … اُنکانپوءِ آئي اُها مالڪياڻي اُن سان گڏ هڪُ وڏي عمر جو ماڻهو تنهن تمام ئي کلي گلي سان لوڪ گيت ڳاتو، واھ جو رنگ ڄمايو. ڳائيندڙن جي تاڙين سان ور ور ڪري آجيان ڪئي پئي وئي. ردم به هو ته آواز ۽ نرتيه جو تال ميل به هو. اُتي جيڪي ٽوئرسٽ موجود هئا سي به لوڪ گيتن جي تال تي موج مستيءَ جي عالم ۾ دنيا جي رنج و غم کان پري سويجا جي ان شام ۾ رڱجي ويا، اُنهن هڪُ گيت ڳاتو، سويجا تئنئين اُنـوُ ڪُولُـور اِسپيشال…… جنهنجي معنيٰ سويجا تنهنجو رنگ نرالو…… جيئن اسين گيتن ۾ سنڌ ۽ سنڌوءَ جو نالو ٻُـڌي ٺرندا آهيون تئين سويجا واسين جي چهري تي به ان گيت رونق آڻي ڇڏي. پنهنجي ڌرتيءَ جي مٽيءَ ۾ ڪيڏي نه وڏي طاقت آهي.
ماروئـڙن جو ساھ به تون آن / چاھُ به تون آن،
خوشيون توسان / ڏک سک توسان،
گيتن جي گونجار به توسان ( قمر شهباز )
اتان جڏهن اسين واپس هوٽل ورياسين ته سنڌو ‐ دويش چيو توهين انڪل اسان تي ناراض ته نه ٿيندا…؟ اشوڪ چيو نه! ٻنهي ڄـڻن چيو اسان مئڊرڊ فون بُڪ ڪري ممي پاپا سان ڳالهايوسين، اسان وٽ ان لاءِ ڪو جواب نه هو، بس اسان جو هوٽل کان نڪرڻ ۽ هنن جي پُٺيان ڪا نه ڪا شرارت… مئڊرڊ کان نڪرڻ مهل ئي سنڌو چيو انڪل فون ڪريون، ممي پاپا کي اسان جو فڪر هوندو. مون چيو نه اُهي فڪر نه ڪندا جو اُنهن کي ڄاڻ آهي ته توهين اسان ساڻ آهيو، اشوڪ کان موبائيل فون وٺي مان پنهنجي پرس ۾ وڌو هو. پر ٻنهي ڄـڻن ٻي تڪنيڪ استعمال ڪئي… اها عمر به اهڙي هوندي آهي جو ٻار جنهن ڳالھ تي چڙهن اُها پوري ڪري ڏيکارين.
سويجا جون ڇوڪريون عالمي سُنهه واري چٽاڀيٽيءَ ۾ زور شور سان حصو وٺن، اتي جي ڇوڪرين جا وار ڪارا، روئنش ٺاهوڪا ۽ فِـگر سُـٺي، اُتي جون ڪيتريون ڇوڪريون اِنڊين ڇوڪرين جيان پيون لڳن.