تون ته بيدرد بي قدر آھين
تون ته بيدرد، بيقدر آھين!
جيءَ ۾ پوءِ به جلوه گر آھين.
زندگيءَ جي ذليل گھڙين ۾،
ضياءَ جي موت جي خبر آھين.
منھنجي ھوندي به تون منھنجو ناھين،
تون به ڄڻ سنڌ جو شھر آھين.
پڇين ٿو حال! ”ڪيئن پئي گذري؟“
ڪيڏو سادو ۽ بي خبر آھين.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو