ڏوھ ڪنھن کي ڏيون!؟
قاتلن جي ڪلھن ۾
وڌئي اجرڪون
او ويڪُو وڏيرا!
ٿُڪون ٿئي ٿڪون.
ٽَڪن لئه وڪيون تو
سنڌي ٽوپيون
سچ اھو آ ته
سچ کي شرم ٿو اچي،
دلاليون دليريءَ سان اھڙيون ٿيون.
ڏيھه واسيو ڏسو!
ڏوھ ڪنھن کي ڏيون؟
ڪالھه ڌرتيءَ مٿي
رت جي رقص تي
زخم، زنجير سان
نينھن جي نير سان
جنم جيلن اندر
جيڪي ڇورن ڇُريون
عشق جون اجرڪون،
ڪيستائين ڀلا،
ايئن ارزان ڪيون؟
جنين پنھنجي سينن،
سنگينون ھنيون
اسانجي ننگن ڏي
نگاھون کنيون،
ڏسي تن سِرن تي،
سنڌي ٽوپيون،
۽ ٽوپين ۾ جڙيل
چون ٿيون ٽڪون،
او ويڪُو وڏيرا!
ٿڪون ٿئي ٿڪون.