جنھن وقت ھي جوڳي جاڳيا
جنھن وقت ھي جوڳي جاڳيا،
ھن ڀونءَ سڄيءَ جا ڀاڳيا،
پوءِ سور نه رھندا ساڳيا،
ڪندا جي مست قلندر،
دمادم مست قلندر.
بيراگين جي ڀونءَ مٿي ڪا، باھ ڀلي پئي ڀڙڪي،
ھن ننگريءَ سان نينھن اسانجو، ننگري ناھ نڌڻڪي،
سرمد جي سنت پارڻ لئه مارو ايندا مرڪي،
ڪندا سڀ مست قلندر، دمادم مست قلندر.
منھنجا مست ملنگ ھي مارو، ڏونگر کان ڀي ڏاڍا،
نير نئين ڪا چيز نه آھي، نڪي ڪڙول ۽ ڪنٺا،
ڪفني پائي ڪلھن ۾ ايندا، اجرڪ جي سا اوڍا،
ڪندا سڀ مست قلندر، دمادم مست قلندر.
تون ”آڪاش“ اياڻو آھين، در در تي ٿو دانھين،
ڇو نه اڃان تائين تون پنھنجي ٻانھن ۾ ٻَل ڀائين،
نيٺ پڄاڻي ٿيڻي آھي ، سورن جي او سائين!
ڪندا سڀ مست قلندر ، دمادم مست قلندر.