ھوبھو تو جيان
ٿو سورج کي مُرڪي
مبارڪ ڏيان،
جيئن تون رات جي وات ۾ وه وجھي
روز اوڀر کي روشن ڪرين ٿو اڃان
تيئن بيمار مائُن جي ڪُک ۾ پليل
سگھن ٻارڙن جي خوابن منجھان،
تخليق جي درد دک ۾ پليل،
ڀٽائي جي ڪنھن بيت وائي جيان،
ساک سان ٿو چوان،
منھنجي ڌرتيءَ جي ڪُک
سائي آھي اڃان.
ڪو جنم ٿو ڏسان
ھوبھو تو جيان،
ٻھڪندڙ ٻھڪندڙ
جرڪڻا جرڪڻا،
خوشيءَ ۾ مان پاڳل ٿو بنجي پوان،
پاڻ ئي دل جو دل ۾
ٿو مُرڪي پوان.
(اسپتال جي ليبر روم ۾ ھڪ ٻار جي پيدائش تي)