لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

ڳوٺاڻو ڳُڙ

پهاڪا ۽ چوڻيون گهڻو ڪري هر ماڻهو ڳالهائيندو رهندو آهي، نه صرف اهو پر ڪيترا سنڌي ليکڪ پنهنجي لکڻين ۾ به پهاڪا استعمال ڪن ٿا۔ سنڌي پهاڪن بابت هڪ ڪتاب ڳوٺاڻو ڳُڙ : سنڌي پهاڪا ۽ چوڻيون دوستن اڳيان حاضر آهي۔ ڄاڃي لعل.ڊي . آهوجا ’طائر‘ جي هن ڪتاب کي محترم عبدالوهاب سهتو صاحب ڪمپوز ڪري ڊجيٽل ڪتاب جي صورت ڏني آهي
Title Cover of book ڳوٺاڻو ڳُڙ

ذ

85. ذرڙي جونءِ، سڀ جي نُھنِ. (پھاڪو)
جونءَ؛ مٿي جي وارن ۾ رهندي ۽ وڌندي ويجهندي آهي. وار جي پاڙ ۾ گهر ڪري پئي رت پيئندي آهي. جنھن جي وارن ۾ هوندي، تنھن جا نُھن ته پيا ڳولھيندس ۽ ڦلھوڙيندس پر مٿي ويڙهڻ واري يا جونئن ڪڍڻ واري مائيءَ جي نھن کان به ڪين بچي سگهندي. ڳولھي ڳولھي، ٻنھي آڱوٺن جي نھن ۾ آڻي، ٺڪاءَ سان ڀڃي پئي ماريندس.
مطلب:
85.1 آزاريندڙ شيءِ، ڪيتري به ننڍي هجي، سڀڪو ڳولھي پيو ماريندس. جيئن وڇون، بلا، نانگ، منگهڻ ۽ مڇر وغيره .