حضرت نوح ؑ جي ٻيڙي جو مسافر
ڪيئن آهن سنجهار (سومون سڀ ڄمار) زهرہ (سندڙيان سڱڙي) ڪٿي آهي ڏاڏي سونل (اکڙيون ميگهہ ملھار) ۽ ڇوٽڪاري جو پيغام ۽ استاد شفيع محمد (هيءُ زهر ڪير پيئندو) ڪٿي آهن ايم.آر.ڊي تحريڪ جا ڪردار مولو ۽ رياض. ڇا اِهي چيا وانگر اُڏامي سرڪڻ ڦاهي جو بَکُ تي ويا. ڇا هيءَ سڀ وَرُ ڳالھائي سگهن ٿا، ڇا منھنجي سنڌ (جنھن جو ماڊل نوشھروفيروز هئو). اهڙي انتشار جو شڪار ٿيندي جو حق سچ ڳالھائڻ وارا سڀ ائين بي قدر روين ڪري آهستي آهستي مرندا ويندا، ائين جيئن انسان جا اخلاقي قدر، ماپا ماڻ گهُٽجي ختم ٿي رهيا آهن. اڄ جڏهن منھنجو وطن انھن قدرن کان اَڻ ڄاڻائي جو اظهار ڪري ٿو تہ پوءِ مان هن سماج جو هڪ اڻ ڄاتل اڻ سڃاتل فرد جيڪو پنھنجي فن ۽ هُنر سان گڏ مري سگهي ٿو. منھنجو قلم ڪيترين ناانصافين، چٿيل، انسانيت جي چيخن کي ڏسڻ ۽ ٻڌڻ کان پوءِ بہ لکڻ کان عاري آهي مون جڏهن پنھنجن کي پنھنجن جو پڪو پختو ويري بڻجندي ڏٺو، علمي، ادارن کي بداخلاقي جي وَرُ چڙهندي ڏٺو، زبان بندي مقدر بڻجي وئي. مون لکڻ ڇڏي ڏنو، هيءُ ڪڻ ڪڻ ريت ڪھاڻيون مھراڻ ۾ ڇپيل اُنھي دور جون ڪھاڻيون آهن جڏهن اسان جي سنڌي سماج ۾ جيئڻ جو حوصلو هو. تنھن ڪري هاڻ هي اُهي ڏياٽي وانگر آهن جنھن ۾ باقي ڪو تيل رهيو آهي. هن ڪتاب جي ڇپجڻ سان ڪو وڏا شعلا ڀنڀٽ ڪري نہ ٻرندا، نہ اڳ ڪي سماجڪ سڌارا اچي ويا. انھن سڌارن جي بنياد تي ملڪ ۾ وڏا انقلاب اچي ويا، وڏا وڏڦڙا مينھن پوندا اڻکٽ وڏن وسڪارن سڪارن جا ڏينھن ايندا پر ٿيو ائين جو وڏيون ٻوڏون آيون، سڀ ڪجهہ سنڌ سنڌين جو لُڙهي ويو انھن ٻوڏن ۾ سڀ سنڌي ٻولي جا ڪتاب درسي هجن يا ادبي لڙهي ويا، اُنھن سان گڏ اسان جو مانُ مرتبو لڙهيو، اسان جي ٻولي جي الف ب ت ث لڙهي وئي، اسان جي ثقافت جي شڪل ئي ڦري وئي. ايڏيون ڪي ٻوڙ ٻوڙان ٻوڏيون، طوفان واچوڙا ايندا آهن ڇا؟ ڇا سنڌ جي نئين نسل لاءِ سمنڊ مان نئين سنڌ جي ڌرتي نئين سر ڦٽي ۽ ڦاٽي نڪرندي، ۽ سمنڊ جي ٻاهران حضرت نوحؑ جھڙو نسلن جو رکوالو پنھنجو ٻيڙو جهليو لنگر هنيو بيٺو آهي. انھيءَ حضرت نوحؑ ڪئين ئي نون نسلن کي ڍوئي هن ڌرتي کي آباد رکيو آهي. مان هر ڀيري اِنھي حضرت نوحؑ سان گڏ ٻيڙي جي هڪ ناکئي جي صورت ۾ گڏ آهيان، لنگر اُت هڻبو جت سمنڊ جو سينو چيري ڌرتي ٻاهر نڪري ايندي مون کي يقين آهي تہ هن ڀيري جڏهن نئين ڌرتي نوان ويس وڳا پھري پنھنجي نئين روپ ٻهروپ سان سمنڊ چيري ٻاهر نڪرندي تہ مان ۽ حضرت نوحؑ ٻيڙي ۾ سوار نسلن جي نسلن کي اُنھي تي آباد ڪنداسين ۽ پوءِ مان اُنھن سنڌ جي نون نسلن تي نئين سر نيون ڪھاڻيون لکندس جنھن جا ڪردار فرشتن جھڙا ڪردار هوندا. اُنھن سان گڏ يقيناً فرعونن، راوڻن، ظالمن جھڙا ڪردار هاڻ ڪڏهن بہ جنم نہ وٺندا. تڏهن مان وَرَ هن گڻائتي ڌرتي تي هڪ مسافر جيان ٽپ ڏئي لھي پوندس ۽ ڪئين اَڇا اُجرا نون پيغمبرن، نون ولين سان گڏ هيءَ نئين ڌرتي نئين سنڌ تي لھي پوندا ۽ نئين جنت جھڙي سنڌ اڏيندا. تيستائين مان نيون ڪھاڻيون نہ جوڙيندس. تيستائين مان هن ڌوڙ ڌڪا، طوفانن ۽ ٻوڙ ٻوڙان کان بچڻ لاءِ پنھنجي ڌرتي تي ئي اهڙي قبر ۾ داخل ٿي انتظار ڪندس جڏهن ڌرتي سڄي لس ليٽ ٿي ويندي ۽ پوءِ حضرت نوحؑ يا جهولي لال يا خواجه خضرؑ جھڙيون هستيون ٻيڙا جهلي وقت بوقت پٺيان هونديون ۽ سنڌ تي اسان جھڙا سمنڊ جو سينو چيري نڪرندا ڪو حضرت نوحؑ سان تہ ڪو جهولي لال سان گڏ تہ ڪو خواجه خضرؑ سان گڏ، نڪتل هن نئين ٽُٽل ٻوٽي جيان نئين سنڌ کي آباد ڪنداسين. تيستائين مان انتظار ڪندس ۽ ڪھاڻيون نہ کڻندس منھنجا سائين!
حميد سنڌي