بئنڪاڪ ڪيئن هلجي...
چيومانس: ”هائو ۽ سال ۾ هڪ دفعو بئنڪاڪ جو پڻ.“ منهنجي اهو چوڻ تي ڪئپٽن بزار اهڙا ته وٺي ٽهڪ ڏنا جو آئون شڪي ٿي ويس ۽ يڪدم ڳالهه جو غلط مطلب ڪُکيم. جيتوڻيڪ ان وقت منهنجي ڌيان ۾ بئنڪاڪ ائين ئي اچي ويو ڇو جو هي شهر ملاڪا سنڌ جي شهر حيدرآباد جيان آهي. جنهن جي هڪ پاسي ڪراچيءَ وانگر سؤ سوا ميلن تي سنگاپور آهي ته ٻئي پاسي بئنڪاڪ ائين آهي جيئن حيدرآباد کان خيرپور يا سکر ـــ ۽ هوائي جهاز ۽ پاڻيءَ جي جهاز کان علاوه روڊ رستي، ريل رستي يا ٻيڙي بتيلي رستي به ڪلاڪن ۾ پهچي سگهجي ٿو.
ڪئٽپن بزاز پنهنجي روايتي ٽهڪن مان آخر واندو ٿي چيو: ”بلڪل سچ ٿو چئين. پر منهنجي زالَ کي خبر پئجي ويئي آهي ته بئنڪاڪ ۾ جهازين لاءِ ڪهڙو رڌو پيو ٺري.“ ۽ پوءِ چانهه ۾ کنڊ ملائي ويجھو ٿي ڪن ۾ چيائين: ”يار ڪو اهڙو طريقو نٿو سجهئي جو بئنڪاڪ ايئرپورٽ تي پاسپورٽ تي ٿائلنڊ جو ٺپو ئي نه لڳي. يا ڪا اهڙي سالوشن آهي جنهن سان پاسپورٽ تي لڳل اهو ٺپو ڊهي سگهي ۽ ڪنهن کي به خبر نه پوي ته اسان ڪو بئنڪاڪ مان ٿي آيا آهيون. گهر وارن کي اهو ئي چئي گشو هڻجي ته اسان ڀر واري ملئي ڳوٺ ”مسجد تاناح“ ۾ ويا هئاسين“