مُنهنجي، مَن تي هو،
تُنهنجو ٿَڌڙو ڇانوِرو.
جهڙو اڳلي سال هو- سانوڻ هيل نه سو،
تُنهنجو ٿَڌڙو ڇانوِرو.
تاڪون وِکري مان ويس- جاڪون وِڇڙي ويو،
تُنهنجو ٿَڌڙو ڇانوِرو.
اُس وَڏي آ واٽَ ۾- آڏو ڪونهي ڪو،
تُنهنجو ٿَڌڙو ڇانوِرو.
جيون جي رِڻَ ۾ اَڃان- “زاهد” ڳولي ٿو،
تُنهنجو ٿَڌڙو ڇانوِرو.
تُنهنجو ٿَڌڙو ڇانوِرو.
***