موڳو ڇو آهين- او مُنهنجا سائين،
مارِ نِڀاڳيءَ ماٺِ کي.
ڳِچيءَ ۾ پايو وَتين- ڳَٽَ نَٿو لاهين،
مارِ نِڀاڳيءَ ماٺِ کي.
ماڻهون ماٺِ ڪري ڇَڏين- جي تون ڳالهائين،
مارِ نِڀاڳيءَ ماٺِ کي.
جيستائين جَنگِ آ- تون تيستائين،
مارِ نِڀاڳيءَ ماٺِ کي.
جي ماريندين ماٺِ کي- تون مَرڻو ناهين،
مارِ نِڀاڳيءَ ماٺِ کي.
زاهدَ هَر ڪَنهنِ جيءَ ۾- جيئڻ جي چاهين،
مارِ نِڀاڳيءَ ماٺِ کي.
مارِ نِڀاڳيءَ ماٺِ کي.
***