ڇَڏي جا روڪي- مُنهنجن لُڙڪن کي،
مون کي اَهڙي مُرڪَ ڏي.
جنهن سان گُلَ ٽڙي پَوَن- سُڪلَ چَپَن تي،
مون کي اَهڙي مُرڪَ ڏي.
جنهن مان نِڪرن ٿا سَوين- رَستا ٽَهڪن ڏي،
مون کي اَهڙي مُرڪَ ڏي.
جنهنجي آڏو چاهَه ۾- جُهڪي چَنڊُ پوي،
مون کي اَهڙي مُرڪَ ڏي.
“زاهد” گهايل جيئڙو- جهومي پَئي جنهن تي،
مون کي اَهڙي مُرڪَ ڏي.
مون کي اَهڙي مُرڪَ ڏي.
***