تنهنجو خَطُ پڙهي، روئَڻَ لاءِ ٻَئي،
اَکڙيون ڀَرجي آيون آهن.
توکان مُنهنجي پيارَ جي- وِڇڙي يادِ وَئي،
اَکڙيون ڀَرجي آيون آهن.
ڪاتيءَ جي ٻولي کڻي- تو آ ڳالهه ڪَئي،
اَکڙيون ڀَرجي آيون آهن.
سارا ويندڙ پل وِيا- مون کي ڏنڀَ ڏئي،
اَکڙيون ڀَرجي آيون آهن.
“زاهد” جي هَر آس آ- تو ڏي پَنڌِ پَئي،
اَکڙيون ڀَرجي آيون آهن.
اَکڙيون ڀَرجي آيون آهن.
***