تُنهنجين سوچُن کي- يا پنهنجن ڀاڳن کي،
ڏوراپو ڪَنهِن کي ڏيان.
ٻَئي هَٿَ ڏئي ڇَڏيئه- ٻُڌڻ وارن تي،
ڏوراپو ڪَنهِن کي ڏيان.
ڳوڙها اَکڙين جا سَڀئي- ويٺُسِ مان اوتي،
ڏوراپو ڪَنهِن کي ڏيان.
روئي روئي نيٺ مون- روڄُ ڇَڏيو روڪي،
ڏوراپو ڪَنهِن کي ڏيان.
“زاهد” آسَ اَٿم اِها- سَنگدل مَنَ سوچي،
ڏوراپو ڪَنهِن کي ڏيان.
ڏوراپو ڪَنهِن کي ڏيان.
***