مون کان اڳ دلبرَ- مُنهنجي گهرَ جي دَرَ،
تُنهنجا هَٿَ چُمي ڇڏيا.
تو منهنجا ڳوڙها اگهيا- لڙڪن جي ساگرَ،
تُنهنجا هَٿَ چُمي ڇڏيا.
توکي اُڃَ لڳي جڏهن- منڇر ۽ ڪينجَهرَ،
تُنهنجا هَٿَ چُمي ڇڏيا.
جيءَ ۾ پاتو پيرُ تو- اندر جي مندر،
تُنهنجا هَٿَ چُمي ڇڏيا.
گيتن لئه خوشبو گهري- مُنهنجي مَنَ جي گهر
تُنهنجا هَٿَ چُمي ڇڏيا.
تو هڪڙي مِٺڙي ڏني- پر “زاهد” هَرَ هَرَ،
تُنهنجا هَٿَ چُمي ڇڏيا.
تُنهنجا هَٿَ چُمي ڇڏيا.
***