پيارَ ۾ تون پَڪو- يارَ ٿي وَئين يَڪو،
ڇو اَچين ئي نٿو.
تُنهنجون خبرون کڻي- ڪانگُ پهتو نه ڪو،
ڇو اَچين ئي نٿو.
وقت آ تيز تَر- ٿيءُ نه جاني جَهڪو،
ڇو اَچين ئي نٿو.
پنڌ ناهي پَري- پَرَ تون آهين ٿَڪو،
ڇو اَچين ئي نٿو.
پنهنجو “زاهد” پرين- اڄ وساريو آ تو،
ڇو اَچين ئي نٿو.
ڇو اَچين ئي نٿو.
***