تنهنجو تَرسائڻُ- راتيون رَهائِڻُ،
مون کان وِسري ئي نٿو.
پَهرين پهرين ڏينهَن تي- ڇرڪڻ شَرمائِڻُ،
مون کان وِسري ئي نٿو.
هَلڪيءَ هلڪيءَ مُرڪَ سان- مِٺڙو ڳالهائِڻُ،
مون کان وِسري ئي نٿو.
مُنهنجو گيتُ لِکي ڏَيڻُ- ۽ تُنهنجو ڳائڻ،
مون کان وِسري ئي نٿو.
تنهنجو روز رُسي وڃڻ- منهنجو پرچائڻ
مون کان وِسري ئي نٿو.
زاهد ساري راتِ جو- جاڳڻُ جاڳائِڻُ،
مون کان وِسري ئي نٿو.
مون کان وِسري ئي نٿو.
***