وقت جو وَهڪرو- تيز تَر يا جَهڪو،
ٿي سَگهي ئي نٿو.
تُنهنجي زُلفن سوا- مُنهنجي لئه ڇانورو،
ٿي سَگهي ئي نٿو.
يارَ لاهي ڇَڏيان- تو منجهان آسرو،
ٿي سَگهي ئي نٿو.
هِمَتُن جي اَڳيان- ڪَمُ ڪوئي ڳرو،
ٿي سَگهي ئي نٿو.
سڏ مُنهنجا سُڻي- ڍولُ مُنهنجو ڍرو،
ٿي سَگهي ئي نٿو.
شيخ زاهد ڪڏهن- بي سُروبي گُرو
ٿي سَگهي ئي نٿو.
ٿي سَگهي ئي نٿو.
***