شاعري

گهاون مٿان گل

ھي ڪتاب نامياري شاعر ۽ راڳي زاھد شيخ جي واين جو مجموعو آھي. ستار سروھي لکي ٿو:
”زاهد جي واين ۾ هڪ ئي وقت انقلاب، مزاحمت، رومانويٽ توڙي تصوف جون جهلڪيون پسي سگهجن ٿيون هن جي واين ۾ ظلمتن سان ڀريل ڪارين راتين سان وڙهڻ ۽ انهن کي شڪست ڏيڻ جو فلسفو به آهي ته موڳيءَ ماٺ کي ٽوڙڻ جو اعلان پڻ آهي. هي پنهنجي ڏات سان اُماس راتين ۾ اُميدن جا ڏيئا جلائيندي نظر اچي ٿو. گگهه اونداهين ۾ روشنيءَ جي لاٽ آهن “
  • 4.5/5.0
  • 1391
  • 497
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • زاهد شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book گهاون مٿان گل

تُنهنجي پاڙي ۾ پَيا- ماڻهو بُکَ مَرن،

تُنهنجي پاڙي ۾ پَيا- ماڻهو بُکَ مَرن،
حَجُ ڪَرين هَر سال ٿو.

مِسڪينن جا ٻارَ ٿا- ماني ماني ڪَن،
حَجُ ڪَرين هَر سال ٿو.

ڪيڏا ڪَنَ ڪِنا اَٿئي- ڪيهون ڪينَ ٻُڌَن،
حَجُ ڪَرين هَر سال ٿو.

موڳا صافُ نَٿو ڪرين- پَنهنجو ميرو مَن،
حَجُ ڪَرين هَر سال ٿو.

تو وَٽِ جام حرامَ جا- ڏوڪڙَ ٿا ڏِسِجَن،
حَجُ ڪَرين هَر سال ٿو.

زاهدَ سانڍي ساهَه ۾- ڇو نه رَکيُئي ساجَن،
حَجُ ڪَرين هَر سال ٿو.
حَجُ ڪَرين هَر سال ٿو.
***