تُنهنجي وَئي کان پوءِ- ايندڙ هَر لَمحو،
جهيرَ ڏئي وِيو جيءَ کي.
تيز گهڻو تلوار کان- تنهنجو هو لهجو،
جهيرَ ڏئي وِيو جيءَ کي.
جَنهن کي سانڍيُم ساهَه ۾- ساهُه ڪَڍي ويو سو،
جهيرَ ڏئي وِيو جيءَ کي.
ڪيڏا ڪيسَ ڪَري ويو- قياسُ نه آيُس ڪو،
جهيرَ ڏئي وِيو جيءَ کي.
“زاهد” هُن جو آخري- هڪڙو خط مليو،
جهيرَ ڏئي وِيو جيءَ کي.
جهيرَ ڏئي وِيو جيءَ کي.
***