مان تُنهنجي ڀَرِ مان- وڃا ڪيئن وڃان،
تو مان سِڪَ لَهي نَٿي.
صَديون گُهرجن سامهون- وَرهَن تئين ويهان،
تو مان سِڪَ لَهي نَٿي.
توکان وڇڙي پاڻ کي- ڪوجهو ڪيئن ڪَيان،
تو مان سِڪَ لَهي نَٿي.
آڏو تُنهنجو پيار آ- مان ڪاڏي موٽان،
تو مان سِڪَ لَهي نَٿي.
جهڙو تهڙو جيئڻو- تو سان ئي توسان،
تو مان سِڪَ لَهي نَٿي.
جيڏو وَڻئي پيارُ وَٺ- پنهنجي “زاهد” کان،
تو مان سِڪَ لَهي نَٿي.
تو مان سِڪَ لَهي نَٿي.
***