حَجَ کان اَڳُ جَنِ آ لَڌي- لوڪَ سَڄي جي سارَ،
تَن جا حجَ هزارَ ٿِيا.
پَڪا رَکيا روُحَ ۾- جَن پيارل جا پيارَ،
تَن جا حجَ هزارَ ٿِيا.
جن سان قرب ڪري ڇڏيا- مُحبَ مِٺي منٺار،
تَن جا حجَ هزارَ ٿِيا.
دِل وارَن دِل سان ڪيا- دِلبرَ جا ديدارَ،
تَن جا حجَ هزارَ ٿِيا.
سَچا مَنَ جيڪي ڏِٺا- سَچَنِ جي سَردارَ،
تَن جا حجَ هزارَ ٿِيا.
سُهڻا هِنَ سَماجَ ۾- آندا جَنِ سُڌارَ،
تَن جا حجَ هزارَ ٿِيا.
زاهدَ جَنِ جهوري ڇَڏيا- قاتِلَ جا ڪِردارَ،
تَنِ جا حجَ هزارَ ٿِيا.
تنِ جا حجَ هزارَ ٿِيا.
***