سفرناما

سفر واشنگٽن جو

گورڌن ولاسائيءَ جو ھي سفر واشنگٽن ۾ ٿيندڙ ھڪ بين الاقوامي ڪانفرنس ۾ مقالي پڙھڻ لاءِ ٿيو ھو. سندس ھي سفرنامو آمريڪا ويندڙن لاءِ ھڪ گائيڊ آھي.
سڀني جو اهو زور هو ته سنڌي ٻولي ۾ جيڪي سفرناما هيستائين ڇپيا ويا آهن اهي تقريبن پروفيشنل مسافرن جا لکيل آهن، ڀلو ٿئي ته جي ڪو شاگرد پنهنجو ٻاهر ملڪ جي سفر ۽‌ لاڳاپيل حالتون بيان ڪري. ليکڪ جي ڄاڻ موجب هي پهريون ڀيرو ڪنهن شاگرد جي تخليق آهي. ان قسم جي مشاهدي تي ٻڌل ڄاڻ جي اسان جي شاگردن کي تمام گهڻي ضرورت آهي ته جيئن هن قسم جي تجربي مان لاڀ پرائيندي ڪجهه سکي به وٺن ته ٻين ملڪن ۾ وڃڻ دوران ڀانت ڀانت جي ماڻهن سان ميل جول ڪيئن رکن ۽ انهي مُلڪ کي ڪهڙي طريقي سان گهٽ ۾ گهٽ خرچ ۾ سُٺي نموني سان گهُمي سگهجي. ساڳي ريت ڪافي لکيل سفرنامن ۾ هروڀرو جي ادبي لفظن جي استعمال سان اهي ڪنهن حد تائين فِڪشن به لڳن ٿا
Title Cover of book سفر واشنگٽن جو

وائيٽ هائوس 

تقريبن سموري دنيا تي پنهنجي دانائي ۽ هنرمندي سبب ذري گهٽ حڪمراني ڪندڙ ملڪ آمريڪا يعني يونائٽيڊ اسٽيٽس آف آمريڪا جي صدر جي رهائشگاهه يعني وائيٽ هائوس واشنگٽن ۾ آهي. اٽڪل 200 سالن کان موجود انهي بلڊنگ جا 412 دروازا ۽ 147 دريون آهن.... وائيٽ هائوس آمريڪي صدر ۽ ان جي خاندان جي نه رڳو رهائشگاه پر سرڪاري آفيس به آهي، جنهن جي ايڊريس 1600 پينسلوانيا ايوينيو، نارٿ ويسٽ، واشنگٽن آهي.
وائيٽ هائوس جي تعمير خاطر جارج واشنگٽن سنه 1790ع ۾ هن جڳهه کي پسند ڪيو. وائيٽ هائوس جي طرزِ تعمير لاءِ مقابلو منعقد ڪيو ويو هو جنهن ۾ 9 ڊزائينون شامل هيون ۽ آئرلينڊ جي آرڪيٽيڪٽ جيمز جي هوبان جي تجويز ڪيل ڊزائن کي سليڪٽ ڪيو ويو. صدر جي رهائش ۽ آفيس جي تعمير سنه 1800ع ۾ ٿي، جنهن جو ڪُجهه حصو 1814ع ۾ انگريزن يعني برطانوين ساڙي ڏنو هو. سنه 1901ع ۾ تنهن وقت جي آمريڪي صدر ٿيوڊور روزويلٽ انهي بلڊنگ جو نالو تبديل ڪري وائيٽ هائوس رکيو.
هن وقت 6 منزلن واري وائيٽ هائوس ۾ 132 ڪمرا، 35 باٿ روم آهن، جڏهن ته 18 ايڪڙن تي ٻڌل کُليل علائقو آهي جتي پاڻي جا ڦوهارا، وڻ ۽ باغيچا آهن. وائيٽ هائوس جي آسپاس واريون عمارتون طرزِ تعمير ۽ تاريخ جو شاندار نمونو آهن، جن ۾ خزاني جي بلڊنگ، آئزن هاوور ايگزيڪيوٽو آفس بلڊنگ، رينوِڪ گيلري ۽ ڊاٽرس آف آمريڪن ريووليوشن (آمريڪي انقلاب جون ڌيئرون) ڏسڻ وٽان آهن. هتي ڏنل تصوير وائيٽ هائوس جي سامهون واري پاسي جي آهي، جتي هرڪو اچي وڃي سگهي ٿو، جتي ڪافي تعداد ۾ سيڪيورٽي وارا چاڪ و چوبند اهلڪار جاسوسي ڪتن سان گڏ ايندڙ ويندڙ ماڻهن جي ويجهو کان تلاشي وٺندا رهندا آهن. جيتوڻيڪ وائيٽ هائوس جو مخصوص ڪيل حصو عوام جي ڏسڻ لاءِ کُليل آهي، پر ان لاءِ قطار ۾ بيهي ٽڪيٽ وٺڻو ٿو پوي. اها قطار چڱي خاصي ڊگهي هوندي آهي.
وائيٽ هائوس بابت هڪ ڪتابچي ۾ لکيل هُيو ته جيتوڻيڪ اُتي موجود فرنيچر پُراڻو نظر پيو اچي جيڪو تقريبن 200 سال پراڻو آهي، جنهن کي مناسب سار سنڀال سان اڄ تائين به ڪتب آندو پيو وڃي. ديوارن تي آمريڪا جون سڀ کان وڌيڪ مقبول ۽ قيمتي پينٽنگز نمايان آهن، جڏهن ته ڪجهه پورٽريٽ آمريڪي صدور ۽ خواتين اول جا پڻ لڳل آهن. وائيٽ هائوس جي پُٺئين پاسي ڇٻر سان ڍڪيل وڏو کليل ميدان آهي، جيڪو اسان اخبارن وغيره ۾ ڏسندا آهيون ته آمريڪا جو صدر پنهنجي گهرڀاتين يا ڪُتن سان گڏ پيو کيڏندو آهي.

مشهور پهاڪو آهي ته پرائي مال تي ٽوپي نراڙ تي، پر وائيٽ هائوس جي رهاڪن لاءِ ايئن بلڪل ناهي. ڇو جو هر مهيني جي آخر تي صدر کي پنهنجي ۽ پنهنجي خاندان جي ذاتي کاڌي ۽ ٻين خرچن جهڙوڪ ڪپڙن جي ڌلائي کان وٺي ٽوٿ پيسٽ تائين جو بل ڏنو ويندو آهي. اهو بل صدر جي سالياني پگهار مان ڪٽيو ويندو آهي. هڪ ٻي حيرت جوڳي ڳالهه اها آهي جو هر هفتي وائيٽ هائوس گهمڻ خاطر اٽڪل 30000 ماڻهو ۽ 65000 خط پٽ اچن ٿا! 4000 کن فون ڪال، هڪ لک اي ميلون به هفتيوار اچن ٿيون.