شاعري

عشق اياڻو

هونئن ته جاويد پنهنجي زندگيءَ ۾ ئي پاڻ کي سگهاري مضمون نگار ۽ بهترين نثرنويس طور پاڻ مڃرائي چڪو هو پر سندس تخليق جو هڪ ٻيو شاعريءَ وارو پاسو الائي ڇو هميشه اوجهل رهيو، هن جتي پنهنجي ڪالمن ۾ داخلي ۽ خارجي ڪيفيتن کي بنا ڊپ ڊاءَ جي بيان ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي آهي اتي سندس ڪوتائون به رومانوي رنگن سميت معاشرتي ڀڃ ڊاهه ۽ ڏاڍ جبر خلاف آواز جو انوکو نمونو پيش ڪن ٿيون، هو جتي ڌرتيءَ تان پاڻ وارڻ لاءِ بيتاب نظر اچي ٿو، اتي سرتيءَ جي سونهن ۽ سندرتا جا به ڳڻ ڳائيندي نه ٿو ٿڪجي.
Title Cover of book عشق  اياڻو

باهه نئين ٻري اندر ۾ آ،

باهه نئين ٻري اندر ۾ آ،
دل راتاڪون ٻڏتر ۾ آ.

آنءُ وڃانس، يا هِت ايندي،
ڏاڍي اداس ٻڌم! گهر ۾ آ.

ڪنهن ڀي گل مان ڪونه اچي ٿي،
خوشبوءِ جا پيار پڌر ۾ آ.

رات جو سو پيئڻ ۾ ڪاٿي،
مزو جيڪو پرهه پهر ۾ آ.

ٿس ڳل تي گرمي جو داڻو،
ڄڻ ڪنول تڙيو ڪينجهر ۾ آ.

ڳالهه لڪايم ڪيڏي جڳ کان،
جاويد هُلي وئي تر ۾ آ.
*