هاڻ دل ۾ حسرتون ناهن رهيون،
ڇو ته ساجن نفرتون ناهن رهيون.
پاڻ دنيا کان پري ٿياسون تڏهن،
دوست ساڳيون محبتون ناهن رهيون.
دل جو ڪنهن وٽ داد ناهي دوستو،
جو پراڻيون قربتون ناهن رهيون.
روز رت جون هوليون آهن هتي،
يا ته تنهنجون قدرتون ناهن رهيون.
دوست مون کي سچ چون “جاويد” ٿا،
هاڻي تو ۾ جُرَتون ناهن رهيون.
*